جنگ گذرگاهها ، پروژه تازه هند ، ایران و ترکیه و مصر را هدف میگیرد
با اعلام پروژه گذرگاه اقتصادیای که هند را از طریق خاورمیانه به اروپا متصل میکند، در حاشیه نشستهای گروه بیست در دهلی نو در ابتدای سپتامبر امسال ، رقابت بر سر جغرافیای گذرگاههای زمینی و دریایی وارد مرحلهای جدید و بی سابقه در سیاست بینالملل شده است. بر اساس دیدگاه آمریکا ، هدف از پروژه گذرگاه « هندی » بستن راه به روی پروژه چینی معروف به « کمربند و جاده » است.
در صورت اجرایی شدن این پروژه ایران نخستین زیان بیننده خواهد بود و ضربه دردناکی به طرح این کشور برای ساخت گذرگاه شمال – جنوب وارد خواهد آمد. هدف از گذرگاه شمال – جنوب اتصال بمبئی در هند به شمال اروپا از طریق قفقاز و روسیه است.
ایران در قلب این کریدور قرار دارد و در صورت راهاندازی میتواند حلقه اتصال آسیا و اروپا را تحت سیطره خود درآورد. بنابراین ، این احتمال وجود دارد که ایران به راحتی تسلیم تلاش برای ناکام گذاشتن آن نشود.
دومین قربانی پروژه هند ، ترکیه است که رجب طیب اردوغان ، رئیس جمهوری این کشور به حذف ترکیه از این پروژه اعتراض کرد.
سومین زیان بیننده از گذرگاه هند ، مصر است ، زیرا گذرگاه فوق تهدیدی برای کانال سوئز به شمار میرود که شریان اقتصادی حیاتی مصر و همانند تیری راهبردی است که این کشور را در قلب جهان قرار میدهد. گذرگاه هند چهل درصد هزینههای حمل و نقل و زمان ترانزیت را در مقایسه با کانال سوئز کاهش میدهد که این امر به معنای به حاشیه رانده شدن کانال سوئز است.
اگرچه پروژههای ترکیه و ایران نیز تهدیدی برای کانال سوئز به شمار میروند و همچنین در رقابت با یکدیگر هستند؛ زیرا طرح ترکیه برای ایجاد گذرگاه زنگزور ضربهای به پروژههای ایران برای رسیدن به روسیه و اروپا از طریق قفقاز است.
با این وجود گذرگاه هند نقطه تهدید مشترک برای سه کشور است و میتواند به همکاری میان آنها برای ناکام گذاشتن آن منجر شود،
به ویژه اگر نزدیکی اخیر مصر و ترکیه و احتمال فزاینده شکسته شدن بن بست در روابط میان تهران و قاهره را در نظر بگیریم. موضع مسکو و پکن میتواند حمایت کننده از این روند باشد.