۱۳ چالش تجارت خارجی
فرشید فرزانگان فعال اقتصادی در یادداشتی برای بازار نوشت :
۱. تحریم‌های بین‌المللی: ایران در سال‌های اخیر با تحریم‌های مختلفی از سوی کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده آمریکا، مواجه بوده است. این تحریم‌ها شامل محدودیت‌های تجاری، مالی، و صنعتی است که بر صادرات و واردات، دسترسی به بازارهای بین‌المللی، و جذب سرمایه‌گذاری خارجی تأثیر منفی گذاشته است.
۲. نوسانات نرخ ارز: نوسانات شدید و پیش‌بینی نشده در نرخ ارز می‌تواند بر تجارت خارجی تأثیر منفی بگذارد. این نوسانات موجب بی‌ثباتی در بازار و سختی در برنامه‌ریزی بلندمدت برای صادرکنندگان و واردکنندگان می‌شود.
۳. محدودیت‌های بانکی و مالی: به دلیل تحریم‌ها، دسترسی ایران به سیستم‌های مالی بین‌المللی مانند SWIFT محدود شده است. این محدودیت‌ها انتقال پول بین تجار و شرکت‌های ایرانی و شرکای خارجی آنها را دشوار می‌سازد. (سالهاست که استفاده از اعتبارات اسنادی و مشارکت بانکهای کشور در تجارت بین المللی پایان یافته که این مهم باعث افت قابل توجهی در تجارت خارجی کشور است)
۴. زیرساخت‌های ناکافی: نقص در زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک می‌تواند هزینه‌های تجارت را افزایش دهد و رقابت‌پذیری کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی را کاهش دهد.
۵. قوانین و مقررات داخلی: قوانین و مقررات داخلی محدودکننده و پیچیده می‌تواند فرآیند صادرات و واردات را دشوار و زمان‌بر کند. این شامل رویه‌های گمرکی، استانداردهای محصول، و مالیات‌ها می‌شود.
۶. محدودیت‌های صنعتی و تکنولوژیکی: محدودیت‌ها در دسترسی به فناوری‌ها و تجهیزات پیشرفته به دلیل تحریم‌ها می‌تواند بر توانایی ایران در تولید کالاهای رقابتی در بازارهای جهانی تأثیر بگذارد.
۷. تغییرات سیاسی و نااطمینانی: نااطمینانی‌های سیاسی داخلی و بین‌المللی می‌تواند بر اعتماد سرمایه‌گذاران و شرکای تجاری تأثیر منفی گذارد و به افزایش ریسک در تجارت خارجی منجر شود.
۸. رقابت بین‌المللی: افزایش رقابت در بازارهای جهانی، به ویژه از کشورهایی با هزینه تولید پایین‌تر، می‌تواند برای ایران چالش‌برانگیز باشد. این امر به ویژه در صنایعی که ایران به دنبال کسب مزیت رقابتی در آنها است، مهم است.
۹. مسائل محیط زیستی: فشارهای جهانی برای رعایت استانداردهای محیط زیستی و پایداری می‌تواند برای صادرکنندگان ایرانی که باید به استانداردهای بین‌المللی پاسخگو باشند بویژه در آینده نزدیک، چالش‌برانگیز باشد.
۱۰. توانایی در دستیابی به بازارهای جدید: به دلیل محدودیت‌های سیاسی و اقتصادی، پیدا کردن و دستیابی به بازارهای جدید برای صادرات می‌تواند برای ایران دشوار باشد. این امر می‌تواند مانعی برای تنوع‌بخشی به اقتصاد و کاهش وابستگی به منابع خاص شود.
۱۱. کیفیت و استانداردهای بین‌المللی: افزایش نیاز به رعایت استانداردهای بین‌المللی و اطمینان از کیفیت محصولات صادراتی می‌تواند برای تولیدکنندگان ایرانی که می‌خواهند در بازارهای جهانی رقابت کنند، دشوار باشد.
۱۲. مشکلات تأمین مالی: دسترسی محدود به منابع مالی خارجی و داخلی برای توسعه زیرساخت‌ها و پروژه‌های صنعتی می‌تواند رشد و توسعه اقتصادی را کند کند.
۱۳. تغییرات در سیاست‌های تجاری جهانی: تغییرات در سیاست‌های تجاری و اقتصادی جهانی، مانند حمایت‌گرایی و جنگ‌های تجاری، می‌تواند بر شرایط تجارت خارجی ایران تأثیر بگذارد و فرصت‌های جدیدی ایجاد کند یا موانعی ایجاد کند.