بنگلادش چطور در یک دهه به قطب صنعتی تبدیل شد؟
اقتصاد بنگلادش در اوایل دهه ۷۰ ویران‌‌‌‌شده بود.
در یک جنگ ۹ ماهه به تازگی از پاکستان جدا شده بود و کشوری بسیار فقیر با جمعیت متراکم و عمدتا وابسته به تولید کتان و کشاورزی بود که نمی‌توانست غذای مردم خودش را تامین کند.
در سال ۱۹۷۴ قحطی ویرانگری بنگلادش را فراگرفت.
اما کمتر از یک دهه بعد، « کمپین دولتی برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی » نتیجه داد و بنگلادش از یک اقتصاد متکی بر کشاورزی به یک قطب صنعتی تبدیل شد.
تولید نساجی و پوشاک ، جرقه یک بازگشت اجتماعی و اقتصادی معجزه‌‌‌‌آسا را برای بنگلادش زد ، به‌‌‌‌طوری که امروز کشورهای در حال توسعه سعی دارند از آن تقلید کنند.
تحول بنگلادش و روی آوردن آن به سیاست‌‌‌‌های ( بازار - محور ) که خصوصی‌‌‌‌سازی صنایع و آزادسازی تجارت را دربرمی‌‌‌‌گرفت ، به جهش صادرات لباس منجر شد.
تولید تی‌شرت ، شلوار و پلیورهای نخی تبدیل شد به موتور رشد بنگلادش و نقطه عطفی در اقتصاد این کشور .
در طول ۱۰ سال گذشته ، بنگلادش به ۳۵امین اقتصاد بزرگ دنیا تبدیل شده و با اشتغال‌زایی برای میلیون‌‌‌‌ها شهروند خود ، نرخ فقر را نصف کرده است..