آفريقا ، میدان توسعه  چین

 احمد جزايري ( تحليلگر مسائل نفت و انرژي )

 چین در دو دهه گذشته با تکیه بر 

”  راهبرد ”  توسعه روابط اقتصادی و استفاده از منابع بکر سایر کشورها ، به عنوان موتور محرکه اقتصاد خود ، روابط با کشورهای آفریقایی را از منظر سیاسی و اقتصادی گسترش داده است. این توسعه روابط ، از آنچه که به لحاظ دیپلماتیک مرسوم است فراتر رفته و منجر به سرمایه گذاریهای مهم و راهبردی در قاره آفریقا ( بويژه گينه ، آنگولا ،  نيجريه ، جمهوري آفريقاي مرکزي ، چاد ، کنگو ، ليبي  و سودان ) شده است.

 ميزان سرمایه گذاری چین در آفریقا از74/8 میلیون دلار در سال 2003 به 5/4  میلیارد  دلار در سال 2018 افزایش داشت  و سپس با کاهشی به میزان 2/7 میلیارد دلار در 2019 مجددا در سال 2020 ، افزایش قابل توجهی به  میزان 4/2 میلیارد را از خود نشان داد .

 در همین راستا ، میزان وام اعطایی چین به  کشورهای آفریقایی حد فاصل 2000 تا 2019 رقمی معادل 153 میلیارد دلار را شامل می شود که از این آمار هم می توان اهمیت این قاره برای چین را نتیجه گرفت. 

در سال 2018 مقامات چینی و آفریقایی توافق کردند طی سه سال آتی یعنی تا سال 2021 میزان 10 میلیارد دلار در راستای اهداف مشخص شده FDI سرمایه گذاری کنند.

 روابط ديپلماتيک چین ، از شکل ديپلماسي براي “ همکاري دوستانه ”  به ”  ديپلماسي توسعه ” و در نهایت “ دیپلماسی انرژی ”  با هدف  “ امنيت انرژي ”  تغيير پيدا کرده است.

 کنون آفریقا نقش مهمی در تامین انرژی چین ایفا کرده و حدود 30 درصد از نفت خام این کشور را تامین می کند.  این در حالیست که انگولا بعنوان چهارمین کشور تامین کننده نفت خام چین ، در سال 2020  نزدیک به 8 درصد از واردات این کشور، ( ارزشی معادل 14 میلیار د دلار)   را تامین کرده است.

 اکنون  چین و ایالات متحده ، آفریقا را محلی برای توسعه نفوذ و دستیابی به منابع جدید می بینند. چین که از دو دهه پیش از این ، بصورت کاملا ” راهبردی ”  گوی سبقت را از فرانسه ربود و توانست همکاری سنتی این کشور را با دولتهای آفریقایی به حداقل خود برساند ، اکنون امریکا را کنار خود و اماده مشارکت و سرمایه گذاری در قاره سیاه می بیند.