آیا ( کمربند - جاده ) به بن‌بست می‌خورد؟
تحلیل « فارن افرز » از تله بدهی چین برای ۱۰۰ کشور
امسال دهمین سالگرد ابتکار
« کمربند - جاده » رئیس‌جمهور چین است که بزرگ‌ترین و بلندپروازانه‌ترین پروژه توسعه زیرساختی در تاریخ بشر است.
چین بیش از یک‌تریلیون دلار به بیش از ۱۰۰ کشور از طریق این طرح وام داده ، از هزینه‌های غرب در کشورهای درحال‌توسعه پیشی گرفته و در واقع هزینه‌های غرب را نسبت به هزینه‌های خود کوچک‌تر جلوه داده و نگرانی‌ها درباره گسترش قدرت و نفوذ پکن را دامن زده است.
بسیاری از تحلیلگران اعطای وام چین از طریق ابتکار « کمربند - جاده » را به‌عنوان « دیپلماسی تله بدهی » توصیف کرده‌اند که به این دلیل طراحی‌شده تا به چین اهرم فشاری بر دیگر کشورها داده و حتی زیرساخت‌ها و منابع آنها را تصرف کند.
پس‌ازاینکه سریلانکا در پرداخت هزینه‌های پروژه بندری مشکل‌ساز هامبانتوتا در سال۲۰۱۷ از برنامه عقب افتاد ، چین موفق شد اجاره ۹۹ساله این بندر را به‌عنوان بخشی از معامله برای مذاکره مجدد درباره بدهی به‌دست آورد.
در چند سال گذشته، تصویر متفاوتی از ابتکار « کمربند - جاده » ظاهرشده است. بسیاری از پروژه‌های زیرساختی که توسط چین تامین مالی می‌شود نتوانسته بازدهی‌ای را که تحلیلگران انتظار داشتند، به‌دست آورند..